
Harry Houdini
Wie aan Houdini denkt, denkt vrijwel meteen aan bizarre ontsnappingen. Hij is dan ook vooral bekend geworden als de boeienkoning, die uit bizarre situaties wist te ontsnappen. Nog altijd is hij een groot voorbeeld voor veel goochelaars van onze tijd. Zo heeft Hans Klok een hele show aan hem gewijd, The New Houdini, met trucs die geënt waren op de prestaties van Harry.
Prijzen aanvragen Contact opnemen
Wie was Houdini
Harry Houdini werd in Boedapest geboren als Ehrich Weiss op 24 maart 1874. Hij was een Hongaars-Amerikaans goochelaar en eveneens een boeienkoning. Zijn vader was een rabbijn. Toen Harry vier was, verhuisde hij met zijn familie naar de Verenigde Staten. Hij begon met optredens als circusartiest en goochelaar. Toen hij een artiestennaam koos, koos hij ervoor om een Franse goochelaar te eren: Jean Eugène Robert-Houdin. Hij overleed op 31 oktober 1926 in Detroit door een verwaarloosde blindedarmontsteking.
De loopbaan van Harry Houdini
Houdini begon zijn loopbaan als een rondreizende artiest. Zijn doorbraak kwam in 1899. Het ontsnappen uit handboeien bleek zijn grote kracht en toen hij zich hierin specialiseerde, werd hij al snel bekend. Hij wist het publiek te overtuigen door niet alleen uit handboeien te ontsnappen in zijn eigen shows, maar doordat hij ook ontsnapte uit politiecellen, met echte politiehandboeien. Martin Beck, een theateragent, was onder de indruk en begon zich voor Houdini te interesseren. Daardoor werd Houdini in staat gesteld om een heus theatertournee te doen in Amerika. Daarna beproefde hij zijn geluk in Europa. In 1900 begon zijn Europese avontuur, wat hem tot een echte legende maakte.
Bekende acts van Houdini
- Diverse ontsnappingstrucs, bijvoorbeeld uit een postzak met hangslot, die in een hutkoffer gedaan werd. De hutkoffer werd vervolgens afgesloten met nog meer verschillende soorten sloten. Houdini ontsnapte, zijn assistente zat vervolgens in de postzak…
- Ontsnappingen nam hij ook als uitdaging aan! Niet alleen boeien, maar ook bijvoorbeeld een dwangbuis. Of uit een kist met water …
- Zoals gezegd werd Houdini heel erg bekend als boeienkoning. Maar hij had meer bekende trucs. Zo slikte hij naalden in en garen. Vervolgens trok hij deze weer uit zijn mond, waarbij de naalden aan de draad zaten…
Truc of echt: Houdini’s hang naar spiritisme
Houdini was op de één of andere manier nieuwsgierig naar de mogelijkheid van het contact kunnen leggen met overledenen. Hij wist echter ook, door zijn eigen ervaringen als goochelaar, dat er veel trucs zaten bij de helderzienden die hij aan het werk zag. Toch bleef hij zoeken naar een mogelijkheid om contact te kunnen leggen met zijn overleden moeder. Toen de bevriende Lady Doyle (echtgenote van de beroemde schrijver Arthur Conan Doyle) beweerde een boodschap door gekregen te hebben via automatisch schrift, was Houdini geschokt. Er werden namelijk dingen beweerd die helemaal niet konden. Zo was zijn moeder Joods, dus zou ze nooit een kruis getekend hebben. Eveneens sprak ze geen vloeiend Engels, waarin het schrift stond. Zijn vriend Doyle dacht dat Houdini zelf bovennatuurlijke krachten had en na Harry’s dood is er geprobeerd om contact met hem te krijgen. Maar dit mocht ook niet lukken…
Houdini en Hardeen
Natuurlijk dachten andere goochelaars op zijn succes te kunnen meeliften. Al snel doken er in Europa goochelaars op die hem imiteerden. Er waren er zelfs bij die beweerden groter te zijn dan Harry zelf. Houdini liet dit niet op zich zitten. Zo zette hij The Great Cirnoc voor paal door hem uit te dagen te ontsnappen uit The Great Bean. Dit waren enorme handboeien, waar Cirnoc zelfs met sleutels niet uit wist te ontsnappen. Houdini wist zichzelf door dit soort akkefietjes goed op de kaart te zetten. Om af te zijn van de vele imitators kwam de broer van Harry naar Europa. Theodore zou ook de shows van Houdini uit gaan voeren, onder de naam Hardeen ( = Houdini de Tweede). Theodore is dit ook blijven doen na het overlijden van Houdini.
Boek en film
In 1928 verscheen er al een boek over de boeienkoning. Harold Kellock maakte deze biografie. Het boek werd weer verfilmd in 1953 door George Marshall. De film laat niet helemaal het echte leven van Houdini zien, maar is vooral spectaculair neergezet. Toch mag het duidelijk zijn dat Houdini een inspiratiebron was en is voor uitéénlopende mensen.